2_حالم را به هم نزن، غم هايم به تازگي ته نشين شده است.

3_خاطره جايي براي « رويا» باقي نگذاشت.

4_دهانم پُر از حرف است، حيف با دهان پُر نبايد سخن گفت.

5_ آن قدر بي سواد بود که ستون هاي افقي و عمودي جدول به ريشش خنديدند.

6_ آن هایی که با وعده دلخوشند , نبايد از آينده بيمناک شوند.

7_ اگر تمام گل هاي دنيا را هم به پايش بريزم باز هم کم است، چون پاهاش خيلي بو ميده!

8_ هميشه قبل از خودم شستم خبردار مي شود.

9_ لوازم آرايش به لوازم جادويي تغيير نام داد.

10_کسي که از واقعيت ها بهره مي گيرد رباخوار نيست.

11_پرنده پس از فرار از قفس، از بهار نشان لياقت گرفت.

12_قلمي که مغز ندارد، حتما آبرويت را خواهد برد.

13_آرايشگر به قدري سرم را سرسري تراشيد که نتوانستم سري توي سرها در بياورم.

14_ خودروها تکامل پيدا کرده اند؛ اما خيلي از آدم ها هنوز انسان نشده اند.

15_ بعضي از خانم ها از ترس پيري پا به «سن» نمي گذارند.

16_ بعضي ها براي سربلندي ديگران تا کمر خم مي شوند.

17_ هر وقت او را مي بينم کمي مکث مي کنم، مثل ويرگول.

18_ شايد بهترين راه براي حفظ آثار باستاني، همچنان در زير خاک بودن آن ها باشد.

19_ تمام زندگي ام قسطي است، اما گوشم بدهکار نيست.

20_ بي صداترين «تار» را عنکبوت مي نوازد.

21_ اين روز ها به هرکي «بال و پر» بدهيد «دُم» در مي آورد.

22_ برخي خانم ها، مانع تمرکز سرمايه همسرشان مي شوند

23_ تفاوت ديد من و تو در نمره عينکمان است.

24_ خوش به حال فقير که يک حرف از غني بيشتر دارد.

25_شايد تبر همان قند شکن رستم باشد.

26_وقتي «رُخ»ت مرا کيش داد «مات» نگاهت شدم.

27_عشق راهي است هموار اما بعضي ها در اين راه ليز مي خورند.

29_ از ماجراي عشقمان، موهايم روسفيد بيرون آمدند.

30_خيلي سخت است هم روي قولت بايستي و هم زير پا نگذاري اش.

31_ بشقاب فقير گرسنه تر از صاحبش است.

32_سخنران خوب کسي است که بعد از سخنراني با نوک پا از سالن خارج شود تا مخاطبان بيدار نشوند.

33_ برای مردها زندگی «جاری» است و برای زن ها , همسر برادر شوهر.

34_ باز هم فراموش کردم فراموشش کنم.

35_ قلم پاچه خوار نوکش همیشه چرب است.

36_ بعضی ها راه راست را به سوی خود کج می کنند.

37_ تنها لذتی که نمی توانی با دیگران قسمتش کنی , تنهایی است.